 |
TEVRAT, ZEBUR, İNCİL ve KUR'AN'DAN GÖZLEMLER |
 |
Dindar bir Yahudi mezhebi olan Ferisiler ve Saddukiler, çarpık inançlara sapmış ve geleneklerini de yasalaştırmışlardı. Hz.İsa; bazı Yahudi din bilginlerinin iç yüzünü halka açıklıyor, böylece onların düşmanlıklarını da kazanıyordu. Hz. İsa'yı “ yalancı peygamber ” ilân etmişler, halkın gözünden düşürmekte de başarılı olmuşlardı. Onu cezalandırmak için Roma valisi Pilatus'a şikayet ettiler. İncil'de ölüm cezasına mahkûm edilen Hz. İsa'nın, çarmıha gerilerek çivilenişi ve acılar içinde vefat ettiği bildirilmiştir.
PAVLUS'A GÖRE HZ.İSA'NIN ÖLÜMÜ VE DİRİLİŞİ
Günah bir insan (Adem) yoluyla, ölüm de günah yoluyla dünyaya girdi. Böylece ölüm bütün insanlara yayıldı. Çünkü hepsi günah işledi.
(Romalılar 5 / 12)
Tanrı Mesih'i, kanıyla günahları bağışlatan ve imanla benimsenen kurban olarak sundu. Böylece adaletini gösterdi. (Romalılar 3 / 25)
Yalnız Pavlus'a ait olan bu öğretiye göre, ilk insan Adem Tanrı'ya isyan etmiş, günahlı olmuştu. Bu günah bütün soylara babadan oğula geçiyor, böylece her çocuk da günahlı doğuyordu. Tanrı, adaleti ve insanlara olan sevgisinden dolayı yeni bir kurtarma planını yürürlüğe koydu. Oğlu İsa Mesih'i, insanları bu doğal günahlardan kurtarmak ve sonsuz yaşama kavuşturmak için dünyaya gönderdi. Onun çarmıhta insanların kurtulması için akıttığı kan, doğal günahların bedeliydi. Rab İsa Mesih'e iman ederek vaftiz olanlar, yükümlülükten kurtulacaktı. İşte bu görüş, bugün Hıristiyan Dünyasının büyük bölümünün temel inancı ve ümididir.
Tanrı'nın öz Oğlu olmasına rağmen İsa Mesih'in çarmıha gerilmesi, onun küçük düşmesine sebep olmuştu. Bu durumu, Yahudiler ve diğer toplumlar (putperestler) de küçümsüyordu. Pavlus 1. Korintlilere gönderdiği mektupta şöyle yazmıştı : 1 / 23 : « Ama biz çarmıha gerilmiş Mesih'i duyuruyoruz. Yahudiler bunu yüz karası, öteki uluslar da saçmalık sayarlar. » Olayın izahı için, insanlara uygun gelecek bir formül bulunmalıydı. Pavlus'un düşüncelerinde buna çare olarak “ diriliş fikri ” oluşmaya başladı.
Pavlus'un öğretisi Romalılara yazdığı mektuba şöyle yansıdı. 1 / 4 : «...Ölümden dirilmekle Tanrı'nın Oğlu olduğu kudretle ilân edildi. » İsa Mesih'e iman edenler, doğal günahlardan da aklanmış oluyordu. 1.Korintliler 15 / 3, 4: «...Kutsal yazılar uyarınca Mesih, günahlarımıza karşı öldü, gömüldü ve kutsal yazılar uyarınca üçüncü gün ölümden dirildi. »
Dinsel Tarih Yazarı Prof. Dr. Mircea Eliade, bu konuda şu açıklamayı yapmıştı. Cilt 2, s.398, 405 : «Pavlus'un Mesihçiliği “diriliş fikri” çevresinde gelişir... Gerçekten de İsa Mesih diğer insanlardan hiç de farklı değildi. Tanrı Oğlu olmasına karşın, küçük düşürüldü ve çarmıhta öldü. Ama dirilişi tanrısallığını doğruladı. Yine de bu parlak kanıt, herkes tarafından kabul edilmedi. »
... Mesih ...üçüncü gün ölümden dirildi. Kefas ( havari Petrus)'a, sonra Onikiler'e göründü. Daha sonra da beşyüzden çok kardeşe ayni anda göründü... Sonra (İsa Mesih'in kardeşi) Yakup'a göründü. Son olarak... bana da göründü. (1.Korintliler 15 /14-15)
...Mesih dirilmemişse, bildiriniz de imanınız da boştur. Ve bizim Tanrı'yla ilgili tanıklığımız da yalan olmuş olur. Çünkü Tanrı'nın Mesih'i dirilttiğine tanıklık ettik... (1.Korintliler 15/13)
Pavlus'a göre, Rab İsa Mesih öldükten sonra dirilmiş; havarilere, birçok imanlılara ve son olarak da kendisine de görünmüştü. Tanrı'nın dirilttiği Mesih'i bizzat gördüğüne de tanıklık ediyordu.
Bilindiği gibi Pavlus, Hz. İsa'nın vefatından iki veya üç yıl sonra Hıristiyan olmuştu.(Bkz. Bu kitap, "Saul'un Vaftiz Olması", Ayrıca Bkz. Prof. Dr. Mircea Eliade, Dinsel İnançlar ve Düşünceler Tarihi, Cilt 2, Sayfa:380)
O tarihlerde Saul ismiyle eylemlerde bulunan Pavlus, Hıristiyanlara zulmediyordu. Elçilerin işleri 8/3: « ... Saul ise Hıristiyan topluluğunu kırıp geçiriyordu. Ev ev dolaşarak, kadın erkek demeden imanlıları dışarı sürüklüyor, hapse atıyordu» Henüz Hıristiyan dahi olmamış ve o topluma düşman olan bir kimseye, dirilen İsa Mesih'in gelip görünmesi mümkün müydü?
Ayrıca Pavlus İsa Mesih'in kardeşi Yakup'a da göründüğünü söylemiştir. Oysa Yakup, İncil'in 20. sırasında yer alan mektubunda kardeşi Hz. İsa'yı ilahlaştırmamış, dirildiği ve kendisine göründüğü hakkında hiçbir anlatımı da olmamıştır.
İNCİLLERE GÖRE HZ.İSA'NIN ÖLÜMÜ VE DİRİLİŞİ
Hz.İsa'nın ölümü.
... Ama İsa yüksek sesle bağırarak son nefesini verdi. (Markos 15 / 37)
(İsa) Onlara dedi ki, “ şöyle yazılmıştır; Mesih acı çekecek ve üçüncü gün ölümden dirilecek.(Luka 24 / 46)
İsa... “Tamamlandı” dedi ve başını eğerek ruhunu teslim etti.
(Yuhanna 19 / 30)
Pavlusçu Hıristiyanlığın Dört İnci'line göre de İsa Mesih; Pavlus'un öğretisinde olduğu gibi, Ademden kaynaklanan doğal günahlardan kurtulmanın karşılığı olarak çarmıha gerilmişti. Akıttığı kan, günahların bedeliydi. Ölümünün üçüncü gününde dirilmiş, öğrencilerine göründükten sonra göğe yükselmiş, Tanrı'nın sağına oturmuştu. Matta 26 /64: «...İnsanoğlu'nun (İsa'nın), Kudretli Olan'ın (Tanrı'nın) sağında oturduğunu ...göreceksiniz.»
İnciller, Roma İmparatorluğunun Yahudi Devleti'ni ortadan kaldırdığı M.S. 70 yılından sonra yazılmaya başlanmıştı. Bu; birbiriyle çatışma halinde olan iki inançtan Nasrani Hıristiyanlığın dışlandığı, Pavlusçu Hıristiyanlığın öne çıktığı bir devirdi. Hıristiyanlığın ilk temel belgeleri olan Pavlus'un Mektupları savaştan sonra çok değer kazanmış, hızlı bir şekilde derlenip toplanmıştı. M.S.62-64 yıllarında vefat eden Pavlus, ölümünden sonra Nasrani Hıristiyanlığa üstünlük kazanmıştı. Kilise Teşkilatı tarafından resmen kabul edilen 4 kitap, Pavlusçu Hıristiyanlığın İncilleri'ydi. (Bkz. Bu Kitap, İncil, İncil Yazarlarının Durumu)
Hz. İsa Mesih'in dirilişi.
Melek kadınlara şöyle seslendi:... çabuk gidin, öğrencilerine şöyle deyin: İsa ölümden dirildi...Celile'ye gidiyor, kendisini orada göreceksiniz... (Matta 28 / 5, 7)
... Adamlar ise onlara, “ Diri olanı neden ölüler arasında arıyorsunuz? ” dediler. O ( İsa) burada yok, dirildi...(Luka 24 / 5, 6)
İsa ( Mecdelli Meryem'e ), “ Bana dokunma! ” dedi. “ Çünkü daha, Baba'nın yanına çıkmadım. Kardeşlerime git ve onlara söyle, benim Baba'm ve sizin Baba'nızın, benim Tanrım'ın ve sizin Tanrınız'ın yanına çıkıyorum.” (Yuhanna 20 / 17)
Bugün Hıristiyanların büyük bölümü, İsa Mesih'in insanların doğal günahlarının bedeli olarak çarmıhta öldüğüne, sonra da dirilerek göğe yükseldiğine inanmaktadır. Tanrı'nın Kurtarma Planı'na göre; dirilişten sonra göğe yükselen İsa Mesih, bir müddet sonra melekleriyle birlikte görkem içinde yeryüzüne inecektir.
Hıristiyanlar bu olayı, Paskalya (Diriliş) Bayramı olarak her yıl kutlamaktadır.
ÇARMIH KONUSUNDAKİ ÇELİŞKİLER
İnciller, çarmıh ile ilgili açıklamalarında birbirleriyle çelişirler. Hz. İsa'nın tutuklanması ve çarmıha gerilmesi, Romalıların ve Yahudi halkının önünde cereyan etmişti. İnciller Hz. İsa'nın dünyadan ayrılışından yıllarca sonra yazıldığından, muteber görgü tanıklarının ifadelerine dayanmamıştı. Hz.İsa'nın yaşamına hiçbir zaman tanık olmamış olan İncil yazarları, gerçek şahitlerin vefatları sonrasında İncilleri kaleme almışlardı. Bu bakımdan her kitap, diğeriyle uyum sağlamıyordu. Tanrı'nın sözlerinde bu kadar tutarsızlık olması mümkün müydü?
Çarmıhla ilgili çelişkilerden birkaç örnek :
1) Hz. İsa'nın tutuklanması konusu çelişkili anlatılmıştır. Sinoptik İnciller'de (Matta 26 / 49, Markos 14/45, Luka 22/48) Yahuda beraberinde getirdiği silahlı - sopalı kalabalığa, Hz.İsa'yı öpmek suretiyle ele vermişti.
Yuhanna İncili'nde (18/6) ise, gelen kalabalığa Hz.İsa bizzat kendini tanıtarak teslim olmuştu.
Ancak 4 İncil'inde birleştiği nokta, Hz. İsa'yı tutuklamaya gelenlerin hiçbirinin onu tanımadıklarıydı. İşte bu konuda İncil ile Kur'an paralellik göstermektedir. Kur'an'a göre Hz.İsa'yı tanımayanlar, Tanrı tarafından benzetilen başka birini yakalamışlar ve yargılayarak çarmıhta öldürmüşlerdi. Kur'an, Nisa 4/157 : «...Oysa onu (İsa'yı) öldürmediler ve asmadılar. Fakat (öldürdükleri) kendilerine (İsa'ya) benzer gösterildi...»
2) Hz.İsa'nın tutuklanmasından sonra öğrencilerin durumu farklılık göstermektedir. Matta (26 / 69), Luka (22 / 54) ve Yuhanna (18 / 25) İncilleri; tutuklu olan Hz. İsa'yı havari Petrus'un takip ettiğini yazarken, Markos (14 / 50) İncili bütün öğrencilerin kaçtığını açıklar.
3) Hz.İsa'nın kimler tarafından sorguya çekildiği konusunda da tutarsızlıklar vardır. Sinoptiklerde (Matta 26 / 59, Markos 14/53, Luka 22/66) Hz.İsa'nın, Yahudilerin Yüksek Kurulu Sanhedrin tarafından yargılandığını anlatır. Yuhanna (18 / 19) ise, Yüksek Kurul tarafından değil, başkahinin sorguya çektiğini bildirir.
4) Roma valisi Pilatus'un yargılaması sırasında Hz. İsa'nın verdiği cevaplar farklılık gösterir. Pilatus'un : « Sen Yahudilerin kralı mısın? » sorusuna Hz. İsa; Matta (27 / 11), Markos (15 / 2), Luka ( 23 / 3) İncilleri'ne göre şu cevabı vermişti : « Söylediğin gibidir. » Oysa Yuhanna İncili'nde ise, Hz.İsa diğer İnciller'den farklı bir karşılık vermişti : «Benim krallığım bu dünyadan değildir.»
5) Çarmıhın taşınması hususu çelişkili anlatılmıştır. Sinoptik ( Markos 15 / 21, Matta 27 / 32, Luka 23 / 26 ) İnciller'e göre Hz. İsa'nın çarmıhını Kireneli Simon taşıdı. Yuhanna (19 / 17) İncili'ne göre ise, çarmıhı Hz.İsa bizzat kendisi taşımıştı.
6) Hz.İsa'nın son sözleri de farklı anlatılır. Matta'ya (27 / 46) göre Hz.İsa: « Tanrım, Tanrım beni neden terk ettin, diye bağırdı. » Luka'da (23/46) ise : « Baba, ruhumu ellerine bırakıyorum! diye seslendi. » Yuhanna'da (19/30) : «. .. “ Tamamlandı ”, dedi »
KUR'AN'DA "İSA MESİH DİRİLDİ Mİ?